Palnik należy przygotować do pracy tak, aby był sprawny, przy czym powinien być mocno połączony z rękojeścią oraz prawidłowo eksploatowany. Niespełnienie jednego z powyższych warunków może spowodować okresowe lub ciągłe "strzelanie" palnika lub cofnięcie się płomienia przez komorę mieszankową do węża acetylenowego.
Ponadto należy przestrzegać następujących zasad:
nie oliwić części palnika (grozi wybuchem),
końcówkę utrzymywać w czystości,
nie wykonywać samemu żadnych napraw,
stosować właściwe ciśnienie tlenu,
zatkany otwór nasadki przetykać tylko drutem miedzianym.
Przed przystąpieniem do pracy należy ustawić ciśnienie robocze na reduktorach tlenowym i
acetylenowym, które winno wynosić 0,03 - 0,08 MPa, w zależności od wielkości palnika.
Ciśnienie robocze tlenu ustawia się przy otwartym zaworze na palniku i winno ono mieć wartość
0,25 - 0,50 MPa.
Przystępując do zapalenia płomienia należy najpierw odkręcić zawór tlenu, a w dalszej
kolejności zawór acetylenu i zapalić palnik, po czym lekko przykręcić acetylen, aby płomień palił
się tuż przy dziobie palnika i wyregulować palnik, zgodnie z podanym niżej opisem płomienia. Przy gaszeniu płomienia zawsze najpierw należy zamknąć zawór acetylenowy, a później dopiero tlenowy.
Płomień acetylenowo - tlenowy
Płomień acetylenowo-tlenowy powinien być jasny z ograniczonym jądrem. Przy takim płomieniu uzyskuje się temperaturę (w odległości 2 - 5 mm od jądra) około 3100°C. Nadmiar tlenu powoduje małe jądro i płomień koloru lekko fioletowego. Natomiast nadmiar acetylenu powoduje jasny wydłużony płomień
Płomień acetylenowo-tlenowy: a) normalny, b) z nadmiarem acetylenu, c) z nadmiarem tlenu
Płomień składa się z 3 stref: jądra, strefy odtleniającej i kity płomienia. Wewnątrz jądra panuje
temperatura około 600o C, przy końcu - 1000o C, w odległości 2,5 mm od jądra (strefa odtleniająca) 3100o C, pośrodku kity płomienia około 2000o C, a na końcu kity około 1000o C.
Część płomienia znajdująca się tuż za jądrem (strefa odtleniająca) działa na stopiony metal dodatnio: odtlenia, tj. odbiera tlen od powstałych już tlenków i chroni metal przed działaniem tlenu z powietrza, tj. przed powstawaniem nowych tlenków.
Dalsza część płomienia tzw. kita, działa na stopiony metal ujemnie, ponieważ ma własności utleniające na skutek obecności wolnego tlenu, a znajdujące się w tej strefie cząsteczki pary wodnej wpływają na powstawanie porów i pęcherzy w spoinie.
Powrót płomienia i jego przyczyny
Zjawisko powrotu płomienia polega na tym, że mieszanka tlenu i acetylenu spala się wewnątrz palnika. Przyczynami tego zjawiska mogą być:
dotknięcie dziobem palnika powierzchni metalu lub czyszczenie dzioba z palącym
płomieniem,
nagrzanie dzioba do temperatury powyżej 400 stopni C.
nagrzanie komory mieszania do temperatury powyżej 200 stopni C.
brak ssania.
Przeciwdziałać powstawaniu płomienia zwrotnego możemy instalując bezpieczniki wodne, lub bezpieczniki suche. Zadaniem bezpieczników jest ochrona sieci i całej instalacji gazowej przed powrotem płomienia co jest jednoznaczne z zapaleniem się i wybuchem instalacji.
Obsługa reduktora
Przed założeniem reduktora należy zawór butlowy przedmuchać, skontrolować czy śruba nastawcza na reduktorze jest poluzowana, sprawdzić stan uszczelek a następnie założyć reduktor i silnie przykręcić.
Zawór butli należy otwierać powoli aby nie nastąpiło uderzenie gazu w komorę wysokiego ciśnienia. Przy gwałtownym sprężeniu się gazu wydziela się ciepło, które może spowodować zapłon tworzyw sztucznych, uszczelniających rozgrzane części metalowe oraz spalenie i w efekcie rozerwanie reduktora. Reduktor należy również chronić przed zaoliwieniem jego części wewnątrz oraz przed przedostaniem się do jego wnętrza pyłów i innych ciał stałych, które na wskutek tarcia mogą wydzielać ciepło.
Reduktor chronimy przed zamarznięciem stosując odpowiednie podgrzewacze gazów.
W przypadku zamarznięcia reduktora należy go rozmrozić poprzez obłożenie woreczkiem z gorącym piaskiem.
Przed zamocowaniem reduktora do butli należy otworzyć zawór butli w celu jego przedmuchania. Gaz z butli do zaworu redukcyjnego należy wprowadzać stopniowo, po uprzednim zwolnieniu śruby nastawnej reduktora. Gwałtowne otwarcie zaworu butli powoduje najczęściej uszkodzenie reduktora. W odwrotnym porządku należy spełniać czynności po zakończeniu pracy. Odprężenie manometrów następuje przy otwartych kurkach palnika.
Uwaga: niedozwolone jest obsługiwanie zaworu butli tlenowej i reduktora rękoma zabrudzonymi smarem lub olejem (lub smarowanie tych części smarami). Zetknięcie się sprężonego tlenu ze smarem lub olejem powoduje straszliwą w skutkach mieszankę wybuchową.
Obsługa butli gazowych i przechowywanie karbidu
Butle gazowe należy transportować z zachowaniem wszelkich środków ostrożności: nie rzucać ani toczyć, zabezpieczyć przed wstrząsami lub uderzeniami. W dalekim transporcie kolejowym lub samochodowym, butle gazowe należy układać w odpowiednio wykonanych i przystosowanych do tego celu ramach. W transporcie bliskim używa się odpowiednich noszy lub wózków. Butle gazowe magazynowane w magazynach podręcznych powinny być stawiane pionowo i zabezpieczone przed upadkiem - linką, łańcuszkiem, sztabą itp.
Należy unikać wytaczania butli na słońcu - rozgrzane chłodzić wodą. Niedopuszczalne jest oliwienie i smarowanie zaworu butli tlenowej lub zbliżanie się do niego z brudnymi od smaru rękoma. Smary lub oleje w zetknięciu ze sprężonym powietrzem tworzą mieszankę wybuchową. Zawór butli gazowej należy po pracy lub w czasie transportu zabezpieczyć kołpakiem.
Z pomieszczenia, gdzie wybuchł pożar, należy pospiesznie przenieść butle gazowe w bezpieczne miejsce. Butle gazowe, a szczególnie wytwornicę acetylenową, należy stawiać w odległości co najmniej 10 m od otwartego ognia.
Duże ilości karbidu należy przechowywać w specjalnie do tego celu wybudowanych i przystosowanych pomieszczeniach. W acetylenowniach ilość karbidu nie może przekraczać dziennego zużycia. W składnicach karbidu ani w pobliżu nie wolno palić ani też przebywać z otwartym ogniem.